ملکه حتشبسوت نماد شکوه تاریخی مصر  

به گزارش اتاق تجارت ، تاریخ از اعماق زمان با ما سخن می‌گوید و حکایت بانویی را روایت می‌کند که از خاک حاصلخیز سرزمین مصر برخاست. او فراتر از یک حاکم معمولی، قصیده‌ای شکوهمن بود که نامش بر کتیبه‌های جلال حک شد. انتخاب حتشبسوت به عنوان نماد اصلی در «موزه تمدن مصر در استانبول» با تندیسی که ارتفاع آن از ۶ متر می‌گذرد، اتفاقی نیست؛ او تجسم درک عمیق از مفهوم «دولت» پیش از لذت بردن از «قدرت» است.

ملکه حتشبسوت؛ استثنای سیاسی در تاریخ باستان مصر

در میان تمامی بانوانی که می‌توانستند بر تخت سلطنت تکیه بزنند، حتشبسوت انتخابی متفاوت است. او نه با حذف رقیبان، بلکه با برقراری تعادل میان مشروعیت و خرد به قدرت رسید. نام او که به معنای «شریف‌ترینِ بانوان» است، بازتاب‌دهنده ۲۱ سال حکومت مقتدرانه او در قرن پانزدهم پیش از میلاد است.

ملکه حتشپسوت پس از تحوتموس اول و دوم به قدرت رسید. وی تحوتموس سوم را نه تبعید کرد و نه حذف؛ بلکه او را به عنوان شریکی در قصر حفظ کرد تا با هدایت ارتش، فنون رهبری را بیاموزد. دوران او عصر طلایی تجارت و معماری در تاریخ مصر باستان به شمار می‌رود.

شکوه معماری و نمادهای عدالت در معبد دیر البحری

بناهای برافراشته در عهد او، به ویژه معابد «دیر البحری»، گویی اشعار فرعونی هستند که در کالبد سنگ دمیده شده‌اند. این سازه‌ها نه برای نمایش قدرت، بلکه برای پیوند میان روح و ماده بنا شدند. در تندیس عظیم او، ملکه در حال زانو زدن تصویر شده است در حالی که دو گوی، نمادهای «عدالت» و «آزادی»، را در دست دارد؛ تصویری که نشان می‌دهد حکمرانی واقعی در مصر باستان تنها با منطق عدالت معنا می‌یافت.

شگفت‌انگیز است که سال‌ها پس از مرگش، تلاش کردند نام او را از سنگ‌نوشته‌ها پاک کنند. این اقدام نه یک انتقام شخصی، بلکه تلاشی سیاسی برای احیای سنت «پادشاهِ مذکر» بود. با این حال، اصالت سرگذشت او از فراموشی قدرتمندتر بود؛ چرا که حکومتی که بر پایه اخلاق اداره شود، محوشدنی نیست.

امروز، تمدن مصر که محبوب جهانیان است، به دنبال معجزه نیست؛ بلکه در جستجوی حکومتی است که با همان تقدس و خضوعِ نماز، عدالت و آزادی را برقرار سازد. حتشبسوت از ورای قرن‌ها به ما می‌آموزد که انتخاب حقیقی تمدن، برگزیدن دولتی است که توازن میان قدرت و انسانیت را به خوبی می‌شناسد.