وداع با اسطوره سینمای کلاسیک؛ بریژیت باردو در ۹۱ سالگی درگذشت

به گزارش اتاق تجارت ، بریژیت باردو، بازیگر سرشناسی که با ایفای نقش‌های متفاوت به یکی از چهره‌های نمادین تاریخ سینمای جهان بدل شده بود، در سن ۹۱ سالگی درگذشت. او که در دوران طلایی فعالیت خود به اوج محبوبیت رسید، در اوایل دهه ۷۰ میلادی در تصمیمی غیرمنتظره از دنیای بازیگری خداحافظی کرد تا مسیر زندگی خود را در حوزه‌های دیگری دنبال کند.

مسیر شهرت و درخشش بریژیت باردو در سینما

باردو متولد ۱۹۳۴ در پاریس، در خانواده‌ای مرفه پرورش یافت. او ابتدا با هنر باله آغاز کرد و در سن ۱۵ سالگی با حضور بر جلد مجله «Elle»، توجه محافل هنری را جلب کرد. ورود رسمی او به سینما با آشنایی با روژه وادیم رقم خورد؛ کسی که بعدها همسر و کارگردان فیلم تحول‌آفرین او شد.

بازی در فیلم «و خدا زن را آفرید» (۱۹۵۶) به کارگردانی روژه وادیم. او نه‌تنها یک ستاره محبوب، بلکه الهام‌بخش اندیشمندانی چون سیمون دوبووار بود که او را «آزادترین زن فرانسه» نامید. ایفای نقش در کنار بزرگانی چون شان کانری در «شالاکو» و مارچلو ماسترویانی در «زندگی خصوصی».

کناره‌گیری از بازیگری بریژیت باردو

در سال ۱۹۷۳، بریژیت باردو در سن ۳۹ سالگی و پس از بازی در فیلم «داستان پندآموز و شادی‌بخش کولینو»، رسماً بازنشستگی خود را اعلام کرد. او که فشار شهرت را آزاردهنده می‌دانست، تمام توان خود را صرف حمایت از حیوانات کرد. تأسیس «بنیاد بریژیت باردو» در سال ۱۹۸۶ و اعتراضات گسترده او علیه شکار فک‌ها، دلفین‌ها و سگ‌ها در کشورهای مختلف، بخشی از میراث فعالیت‌های مدنی او محسوب می‌شود.

سال‌های پس از سینما برای باردو با حواشی متعددی همراه بود. او با نزدیکی به جریان‌های راست افراطی فرانسه و انتشار کتاب «فریادی در سکوت» در سال ۲۰۰۳، مواضع تندی را علیه اقلیت‌های قومی اتخاذ کرد. این اظهارنظرها منجر به چندین محکومیت قضایی برای او به اتهام تحریک به نفرت نژادی شد.

آثار شاخص و کارنامه هنری بریژیت باردو

در طول دو دهه فعالیت حرفه‌ای، او در فیلم‌های ماندگاری به ایفای نقش پرداخت که بخشی از تاریخ سینمای موج نوی فرانسه را شکل دادند:

• تحقیر: شاهکاری از ژان-لوک گدار که توانایی‌های دراماتیک او را به رخ کشید.
• حقیقت: اثری از آنری-ژرژ کلوزو که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.
• زنده باد ماریا!: همکاری مشترک با ژان مورو که بازتاب جهانی داشت.

بریژیت باردو با وجود تمامی تضادهای شخصیتی و مواضع جنجالی‌اش، همچنان به عنوان یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های فرهنگی قرن بیستم شناخته می‌شود که هم در عرصه هنر و هم در حوزه کنشگری اجتماعی، ردپای پررنگی از خود به جای گذاشت.